Kendini kabul (koşulsuz kendini kabul) fiziksel ve zihinsel özelliklerimizi olumlu ve olumsuz olmasına bakmaksızın olduğu gibi kabul etmemize deniyor.
Kendimizi olduğumuz gibi kabul etmek düşündüğünüz kadar kolay olmayabiliyor çünkü farklı olan ve kabul edilmeyeceğini varsaydığımız niteliklerimizi saklama ve değiştirme eğiliminde oluyoruz. Çocukluk deneyimlerimiz burada büyük rol oynuyor.
Hangi özelliklerimizin kabul edilebilir olduğunu ebeveynlerimizden ve bize bakım veren kişilerden öğreniyoruz. Ailemizin kabul edilebilir bulduğu yönlerimizi kabul ederken diğer özelliklerimizi bastırmaya ve değiştirmeye çalışıyoruz.
Peki ailelerimiz hangi davranışın kabul edilebilir olduğuna nasıl karar veriyor? Elbette kendi yargı ve değer sistemlerine göre… Ailelerimiz makbul olan ve olmayan davranışları kendi öncelikleri üzerinden belirliyor.
Örneğin, öfkeyi ifade etmenin kabul edilmediği bir ailede büyüdüyseniz öfkeli yönlerinizi kabul etmekte zorlanabilirsiniz. Ebeveynleriniz çok eleştirel ise büyük olasılıkla hatalarınızı kabul etmek sizin için zor oluyordur.
Tüm bu nedenlerle kendini kabul etmek basit ve kolay olmayabiliyor. Kendinizi kabul etmenin ilk yolu hatalı ve eksik gördüğünüz (gerçekte eksik olmayabilir) yönlerinizi fark ederek gerçekçi bir bakış açısıyla onlarla yüzleşmenizdir.
Böylece başkalarının onayını almadan önce, öznel bir farkındalıkla, güçlü ve zayıf yönlerinizi kabul etmeye başlayabilirsiniz. Bu konuda desteğe ihtiyacınız olduğunu düşünüyorsanız psikolog desteği de alabilirsiniz.
0 yorum