İngilizcesi acceptance and commitment therapy olan kabul ve kararlılık terapisi genellikle ACT olarak kısaltılıyor. ACT geleneksel davranışçı terapi ve bilişsel davranışçı terapi yöntemlerini içinde barındırıyor.
1980’lerde Nevada Üniversitesi’nde profesör olan psikolog Steven C. Hayes tarafından geliştirilen ACT’nin yöntemleri duyguları inkar etmemeye, zorlukları kabul etmeye ve davranışlarda gerekli değişiklikler yapmaya odaklanıyor.
Bu yönüyle ACT, rahatsız edici bilişsel çarpıtmaları ve sıkıntı veren duyguları azaltmayı hedefleyen terapi yöntemlerinden ayrılıyor.
ACT’nin temel varsayımına göre sıkıntıyı yok etmeye, azaltmaya ya da kontrol etmeye çalışmak o sıkıntının tekrar tekrar yaşanmasına yol açıyor. ACT sıkıntıyı ve acıyı normal zihnin işleyişinin bir parçası olarak kabul ediyor.
ACT’ye göre dışarıdaki gerçek tehlikelerle mücadele etmek işe yarıyorken sıkıntı veren duygular, düşünceler ve anılarla savaşmak işe yaramıyor çünkü asıl sorunu onları kontrol etmeye çalışmak yaratıyor.
Bu nedenle ACT, olumsuz içsel yaşantıları düzeltmeye çalışmıyor; onları fark etmeyi, kabul etmeyi ve verdikleri sıkıntıyla beraber onlara hayatta yer açmayı vurguluyor.
ACT, temelde psikolojik esnekliği; başka bir deyişle yararlı olan düşünceleri ve duyguları kucaklamayı, yararlı olmadıklarında onları bir kenara bırakma yeteneğini geliştirmeyi amaçlıyor.
ACT yönelimli bir psikoterapistten destek almak istiyorsanız psikoterapistin lisans eğitimini ve ACT uygulama sertifikasını sorgulamanızı öneriyorum.
Bir yanıt yazın